Dane dotyczące historii lasów grójeckich do 1945 roku są bardzo skąpe i fragmentaryczne. Wynika z nich, że w okresie przedrozbiorowym tereny dzisiejszego nadleśnictwa stanowiły głównie własność królewską, z udziałem własności zakonnej lub kościelnej. Struktura własności do czasu odzyskania w 1918r. niepodległości była zmienna i zależała od woli zaborcy. W okresie tym lasy położone w okolicach Grójca na żyznych glebach, były intensywnie karczowane, a uzyskane w ten sposób powierzchnie przeznaczano do użytkowania rolniczego. Innym powodem intensywnej eksploatacji obszarów leśnych położonych w tych okolicach był znaczny udział drzewostanów z panującym modrzewiem, który – jako trwały materiał budowlany oraz materiał do wyrobu urządzeń przemysłowych pracujących w warunkach wysokiej wilgotności – był szczególnie poszukiwany. Z podobnych przyczyn eksploatowano drzewostany na terenie dzisiejszego obrębu Skuły, gdzie z kolei gatunkiem panującym był dąb. W okresie okupacji lasy grójeckie stanowiły jeden organizm gospodarczy pod nadzorem komisarza niemieckiego – z pełną obsadą leśników polskich. Im też należy zawdzięczać fakt, że do dzisiaj perła tutejszych lasów, jaką jest Modrzewina, przetrwała w stanie nienaruszonym. Lasy Państwowe w zasięgu obecnego Nadleśnictwa powstały w 1945 roku i do 1978 roku ulegały ciągłym reorganizacjom w ramach poszczególnych nadleśnictw, jak i byłych okręgowych zarządów Lasów Państwowych. Powierzchnia i przebieg granic uległy dużym zmianom. Obecne obręby Grójec i Skuły były kiedyś odrębnymi jednostkami administracyjnymi i zostały połączone w 1973r. w jedno Nadleśnictwo Grójec. Trzeci z obrębów – Nowe Miasto – włączono doń w 1978 roku.