10 czerwca na terenie Nadleśnictwa Grójec w sumie trzy młode bieliki Haliaeetus albicilla z dwóch gniazd otrzymały ptasią „biżuterię” czyli po dwie obrączki ornitologiczne każdy. Jedna to obrączka aluminiowa z numerem Stacji Ornitologicznej w Gdańsku, druga czarna służąca do „odczytywania” ptaków z dużych odległości. Pisklęta znacznie różniły się wiekiem: w jednym z gniazd dwa młode miały około 3,5 tygodnia, w drugim pisklę było już całkowicie opierzone i miało około 8,5 tygodnia życia. Różnica w terminie rozpoczęcia przez ptaki dorosłe lęgów wynosi zatem aż miesiąc! Obrączkowanie przeprowadził Dariusz Anderwald, prezes Komitetu Ochrony Orłów, który od lat współpracuje z grójeckimi leśnikami przy ochronie, badaniach i monitoringu bielików oraz bocianów czarnych.

Młode osobniki bardzo ostrożnie przetransportowano na ziemię, gdzie zostały dokładnie zmierzone, zważone i opisane oraz oczywiście wyposażone w obrączki, każde z indywidualnym numerem. Dzięki obrączkowaniu można w przyszłości nie tylko szybko zidentyfikować pochodzenie ptaków oraz określić ich wiek, ale obrączkowanie umożliwia również poznanie m.in. długości życia ptaków, śmiertelności i jej przyczyny, trasy wędrówek ptaków, miejsca zimowania oraz mechanizmy rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związków łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca.

Bielik Haliaeetus albicilla to nasz największy lęgowy ptak drapieżny z rzędu szponiastych. Dorosłe samice, które są nieco większe od samców, mogą osiągać masę ok. 6 kg i rozpiętość skrzydeł ok. 2,5 m. Bielik jest bardzo charakterystycznym ptakiem. Sylwetka w locie charakteryzuje się długimi i szerokimi skrzydłami, krótkim ogonem i wysuniętą do przodu głową z potężnym dziobem.

W Polsce bielik objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, w tym ochroną "strefową", wpisany jest do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt oraz do Załącznika nr 1 do "dyrektywy ptasiej" Unii Europejskiej.

Dzięki wspólnym wysiłkom ornitologów i leśników liczebność bielika w Polsce rośnie. Niewątpliwie przyczynia się do tego wprowadzona ochrona strefowa. Drzewo z gniazdem bielika zabezpieczone jest w pierwszej kolejności strefą ochrony całorocznej, w promieniu do 200 m od gniazda, w której bez specjalnego zezwolenia zabronione jest wykonywanie jakichkolwiek prac w okresie całego roku. Jet to bardzo istotne, ponieważ ptaki te wykazują znaczne przywiązanie do miejsc lęgowych, do których systematycznie wracają przez wiele lat. Dalej, w promieniu do 500 m od gniazda, wyznacza się tzw. strefę ochrony okresowej, w której prace leśne i przebywanie ludzi dopuszczalne są wyłącznie poza okresem lęgowym po to, żeby nie płoszyć i nie niepokoić ptaków w tym newralgicznym czasie.